Die woordeboekbetekenis van "Fourier-analise" verwys na 'n wiskundige tegniek wat gebruik word in seinverwerking en wiskundige analise wat die afbreek van 'n komplekse sein of funksie in 'n reeks eenvoudiger sinusvormige komponente behels. Dit is vernoem na Jean-Baptiste Joseph Fourier, 'n Franse wiskundige en fisikus wat die konsep die eerste keer in die vroeë 19de eeu bekend gestel het. Fourier-analise word wyd gebruik in verskeie velde, insluitend ingenieurswese, fisika, wiskunde en seinverwerking, om seine of funksies in die frekwensiedomein te ontleed en te manipuleer, wat insig gee in hul frekwensie-inhoud, amplitude en faseverwantskappe. Dit het talle toepassings, soos in beeld- en spraakverwerking, oudio-kompressie en seinfiltrering, en is 'n noodsaaklike hulpmiddel om 'n wye reeks werklike verskynsels te verstaan en te ontleed.